Tielt-Winge

Vlierbeekriders 2️⃣2️⃣ (wervelende woensdag)

Lorraine 🇫🇷 Saint-Mihiel Virton

Lorraine 🇫🇷 Épinal Nancy Saint-Mihiel

Lorraine 🇫🇷 Remiremont Épinal

Bericht van Dries Tolleneer: ‘Straks met de gravelbike naar Namen, daar iets eten en dan met de trein terug?’ Waarom Namen? Zomaar. Zonder reden, zonder doel. Gewoon fietsen, vrijheid. Het zuiden lonkte natuurlijk wel, gezien de krachtige noordenwind. Zou fietsmakker Dries eindelijk de geneugten van het windfietsen hebben ontdekt? Want dit beloofde een stevig potje speedgravelen te worden!

De lenteavond blonk helder, en met de rukwinden in de rug aan 40 km/u over die kilometerslange grindwegen scheren, dat is natuurlijk één lange adrenalinekick. 

Een ontsnapping over stoffige grindwegen, niet naar het onbekende — maar naar het vertrouwde dat telkens weer verrast.

We trokken door de Brabantse Wouden tussen Leuven en Waver, lieten ons leiden door de eindeloze grindwegen die als aderen door Waals-Brabantse velden rond Jodoigne lopen. 

Hoe vaak ik ook door deze streek rijd, het blijft me verbazen.
‘Word jij dit nooit beu?’, vroeg Dries. ‘Dit? Nooit.’ Hoe zou ik ook? Dit is mijn XTC pil. Die fiets, die benen, dat terrein, het klikt in elkaar als een verslavend ritueel. Het is alsof je geest openbloeit, de wereld zachter wordt, mensen vriendelijker lijken. Alles wordt eenvoud. Alles wordt goed. Gewoon trappen, nú leven. Ga op in het moment hier en nu op deze fiets, en de toekomst wordt plots rooskleurig.

‘Zestien kilometer van Tienen en ik kende deze achtbaan van een grindweg nog niet!?’, riep ik na weer zo’n afdaling. Handen onderaan het stuur, knetterend over het grind, stof in de zonnestralen.

Kortweg, dit grindwegenparcours van Leuven tot Jodoigne is perfect, zinderend, verrassend, idyllisch, prachtig.

In de provincie Namen gingen we over op asfalt, het fluisterzachte asfalt van het RAVeL-fietspad. Over de dalende stukken richting Namen vlogen we op kruissnelheid de stad binnen.

Wie Namen zegt, zegt beklimming naar Citadel. ‘Maar als we nog willen eten, zit die klim er niet meer in, vrees ik’, zei Dries, wijzend naar de klok.

Het was al 21:30… En dus zaten we even later rustig bij een Italiaan, bord pasta voor ons, zon onder de heuvels langs Maas gezakt.

Dries keek nog eens op de klok. 22:00. Laatste trein naar Leuven gemist. We werden wakker in het besef dat de hoofdstad van Wallonië slecht geconnecteerd is. Toch een vreemd landje, dat België.

Ach, een nachtje in het B&B Hotel van Namen dan maar. Het vakantiegevoel werd er alleen maar groter door.

Morgen gewoon terugfietsen. Een nieuwe XTC-pil. Of toch niet? Want: tegen de wind in. You win some, you lose some. Ook dat is het leven.

Top Sports

Pieter Stockmans

Leuven Jodoigne Namen

16 Photos

1 Comment

Segments

Sign up to view more activities from Pieter Stockmans

Tielt-Winge

Vlierbeekriders 2️⃣2️⃣ (wervelende woensdag)

Lorraine 🇫🇷 Saint-Mihiel Virton

Lorraine 🇫🇷 Épinal Nancy Saint-Mihiel

Lorraine 🇫🇷 Remiremont Épinal

Want to see more?

The #1 app for runners and cyclists

Sign Up for Free. Track your progress and reach goals. Join 100 million active people on Strava.

See More from Pieter